Roman Komassa.
Choreograf.
Byłem solistą Teatru Wielkiego w Łodzi i Opery Bałtyckiej, działałem też w Staatstheater w Kassel, Braunschweig i Giessen. Współpracowałem z Polskim Teatrem Tańca w Poznaniu.
Na scenach polskich i niemieckich stworzyłem szereg wybitnych kreacji (Albert w Giselle, Spartakus, Wroński w Annie Kareninie, Twardowski, Romeo, Zorba, Pietruszka). Jestem autorem choreografii ponad pięćdziesięciu spektakli baletowych.
Ich war der erste Tänzer des Großen Theater in Lodz, und der Baltischen Oper. Ich habe auch bei dem Staatstheater Kassel, Staatstheater Braunschweig und Giessen getanzt. In der Zwischenzeit habe ich zusammen mit dem polnischen Tanztheater Posen gearbeitet.
Ich habe verschiedenen Rollen getanzt : Albert – Gisele, Spartakus, Graf Wronski – Anna Karenina, Romeo, Zorba, Herr Twardowski und Petruska. Ich bin der Choreograf von über 50 Aufführungen.
,,Aschenputtel” Ballettschule – Baunatal (Kopciuszek)
„Rock the Block” Elvies – Musical TIK Theater im centrum Kassel
„Un re in ascolto Reviews” Staatstheater Kassel
„Tango Life” Międzynarodowy Festiwal Tańca – Scena Otwarta w Tarnowie
„Mały Książę” Teatr Muzyczny w Gdyni
„Halka” Państwowa Opera Bałtycka
„Tango Life” Państwowa Opera Bałtycka
„Hrabina” Teatr Wielki w Łodzi
„Wyzwolenie” Teatr Jaracza w Łodzi
„Księżniczka Czardasza” Państwowa Opera Bałtycka
„Ostatni Walc” Landestheater Neustrelitz
„Giselle” Państwowa Opera Bałtycka
„Baśnie Andersena” Teatr LOGOS w Łodzi
„Mogę prosić” Państwowa Szkoła Baletowa
„Zemsta” (Aleksandra Fredry) Teatr LOGOS
„Mały Książę” Teatr LOGOS w Łodzi
„Die Tote Stadt” Staatsstheater, Braunschweig
„Die neue Ospheus aun Eurydike” Staatsstheater, Braunschweig
„Pchli Targ” Teatr Wielki w Łodzi
„Skóra” Staatsstheater, Kassel
„Toast” Teatr Wielki w Łodzi
„Powiedz tylko jedno słowo” Staatsstheater, Kassel
„Student Żebrak” Staatsstheater, Kassel
„Opowieść o Żołnierzu” Staatsstheater, Kassel
„Maraton” Staatsstheater, Kassel
„Sen nocy letniej” Staatsstheater, Kassel
„Nastroje” Teatr Wielki w Łodzi
„Sen” Staatsstheater, Kassel
„Dedykacja” Teatr Wielki w Łodzi
Brawa widowni nie wystarczą. Krytyka prasy nie decyduje tym co dobre i złe. Czy ocalenie własnego świata, wizji i iluminacji nieuchwytnych sekwencji może być powodem do ciągłego pragnienia nowych inspiracji?
Der Applaus des Publikums reicht nicht aus. Die Kritik in der Presse entscheidet nicht darüber, was gut und was schlecht ist. Meine eigene Welt retten – Sehen und Erhellen. Das könnte ein Grund sein, für den ständigen Wunsch nach neuer Inspiration.